Grupa Robocza Mniejszości Niemieckich (AGDM) w Federalistycznej Unii Europejskich Grup Narodowościowych (FUEN) uchwaliła rezolucję z okazji 80. rocznicy zakończenia II wojny światowej. W rezolucji tej organizacje członkowskie AGDM z Europy Środkowo-Wschodniej i Azji Środkowej upamiętniają los mniejszości niemieckich w tych regionach, które po zakończeniu wojny zostały dotknięte wypędzeniami, deportacjami i ciężkim naruszeniem praw człowieka.
Rezolucja
dotycząca wypędzenia i prześladowania mniejszości niemieckich w Europie Środkowo-Wschodniej i Azji Środkowej, sporządzona z okazji 80. rocznicy zakończenia II wojny światowej
Członkowie Grupy Roboczej Mniejszości Niemieckich (AGDM) w Federalistycznej Unii Europejskich Grup Narodowościowych (FUEN) wspólnie upamiętniają tragiczne wydarzenia II wojny światowej, której 80. rocznica zakończenia obchodzona jest w 2025 roku. Ta ważna data nie tylko przypomina nam o okropnościach tamtych czasów, ale także skłania nas do zachowania i przekazywania tego, czego nauczyła nas historia.
Jako przedstawiciele społeczności niemieckich z ponad 20 krajów Europy Środkowo-Wschodniej oraz Azji Środkowej chcielibyśmy przypomnieć o wszystkich tragicznych konsekwencjach II wojny światowej, która została wywołana przez narodowosocjalistyczne Niemcy i przyniosła śmierć, cierpienie i straty dla milionów ludzi. Upamiętniamy wszystkie ofiary tego okrutnego rozdziału historii.
Jednocześnie chcielibyśmy zwrócić uwagę na losy ludności cywilnej pochodzenia niemieckiego, która po zakończeniu wojny została dotknięta czystkami etnicznymi, deportacjami i poważnymi naruszeniami praw człowieka w Europie Środkowej i Wschodniej, Związku Radzieckim i na Bałkanach. Ponad 14 milionów ludzi zostało wysiedlonych, a setki tysięcy zginęło w obozach internowania, podczas pracy przymusowej lub deportacji. Te zbrodnie przeciwko ludności cywilnej nie mogą zostać zapomniane!
Również ci, którzy pozostali w swojej ojczyźnie, w kolejnych dziesięcioleciach doświadczyli dotkliwej niesprawiedliwości i obarczani byli zbiorową winą. Reżimy, które objęły władzę po II wojnie światowej w krajach zamieszkiwanych przez mniejszości niemieckie, doprowadziły do ich wywłaszczenia, dyskryminacji kulturowej i językowej oraz aktów przemocy. Wiele osób straciło swój język ojczysty, źródła utrzymania i tożsamość kulturową. Mniejszości niemieckie do dziś zmagają się z konsekwencjami tej niesprawiedliwości.
Pamięć o tych zbrodniach i ich nazywanie po imieniu to nie tylko obowiązek, ale także kluczowy element przyczyniający się do zachowania naszych wartości cywilizacyjnych. Teraźniejszość pokazuje, że przemilczanie lub brak potępienia takich zbrodni może przyczynić się do ponownego stosowania przez rządzących podobnych metod naruszających praw człowieka. Dlatego apelujemy o wyciągnięcie wniosków z przeszłości i podjęcie odpowiedzialności za budowanie sprawiedliwej i pokojowej przyszłości.
Dlatego wzywamy dzisiaj wszystkie te państwa do podjęcia odpowiednich działań na rzecz godnego upamiętnienia wypędzenia Niemców po II wojnie światowej oraz prześladowań tych, którzy pozostali w swojej ojczyźnie, aby zdystansować się od tych zbrodni i publicznie je potępić.
80 lat po tragicznych wydarzeniach II wojny światowej należy jasno i wyraźnie podkreślić, że:
– Godność człowieka jest nienaruszalna i przysługuje każdemu niezależnie od narodowości i przynależności etnicznej.
– Kara bez indywidualnej winy jest niesprawiedliwością samą w sobie.
– Prawo do ojczyzny, języka, kultury i religii nie może być podważane.
– Odpowiedzialność za naruszenie tych praw pozostaje niezależna od okoliczności politycznych.
– Prawa człowieka i prawa mniejszości są ze sobą nierozerwalnie powiązane.
Apelujemy do państw, w których po II wojnie światowej miały miejsce wypędzenia i prześladowania oraz do społeczności międzynarodowej o zachowanie pamięci o ofiarach i zagwarantowanie ochrony praw mniejszości narodowych i etnicznych na całym świecie.
Jako Grupa Robocza Mniejszości Niemieckich dążymy do zapewnienia pokoju i poszanowania praw człowieka. Ochrona oraz wspieranie mniejszości narodowych i etnicznych stanowi istotny wkład w budowanie polityki pokojowej!
Otwarty dialog, uznanie historycznej odpowiedzialności oraz trwałe wspieranie praw mniejszości narodowych i etnicznych są kluczowe dla zapobiegania przyszłym konfliktom i wojnom.
Uchwalono w Berlinie dnia 4 marca 2025 r.
Oryginalną wersję rezolucji w języku niemieckim można znaleźć TUTAJ.